อบรมให้ความรู้และจัดระบบผู้ช่วยคนพิการเพื่อการเป็นหน่วยร่วมบริการ

วันจันทร์ที่ ๑๙-๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๔ ณ ห้องเจ้าพระยา ชั้น ๘ โรงแรมนนทบุรีพาเลซ จ.นนทบุรี อบรมให้ความรู้และจัดระบบผู้ช่วยคนพิการเพื่อการเป็นหน่วยร่วมบริการ ตามกำหนดการ วันที่ ๑๙ ธันวาคม จะเริ่ม ลงทะเบียนเวลา ๑๓.๐๐ น.ในวันนั้นผมต้องรีบเตรียมออกจากบ้านเคินทางไปรับน้องที่พิการนั่งรถเข็นแถมสายตาพร่ามัวและเป็นเบาหวาน เพื่อนั่งแท็กซี่ไปด้วยกัน ๒ คน เพราะน้องเขาจะได้ออกสังคมบ้าง แต่ด้วยความจำกัดว่าให้ไปได้ ๒ คน จึงจำเป็นต้องไปกับน้องเขา (เหมือนเป็นผู้ช่วยไปในตัว)ไปถึง ๑๒.๓๐ น.มีคนพิการจากต่างจังหวัดมานั่งรอที่โซฟาในห้อง ส่วนมากจะพิการแขนขาด ขาขาด ผมจึงนั่งรอลงทะเบียน (ถ่ายรูปไปด้วยยืมพี่มา) รอจน ๑.๓๐ น.มีเจ้าหน้าที่มานึงคนบอกว่า ให้เช็คอินเข้าห้องเลยแล้วเวลา ๑๕.๐๐ น.ให้มาลงทะเบียน เนื่องจากต้องรอ ผู้ใหญ่ จากสำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ (พก.)มากล่าวเปิดงาน ก็เลยได้เข็นรถน้องขึ้นลงไปหามุมถ่ายรูปรอและเช็กอินไปด้วย ราวๆ ๑๕.๑๕ น.ก็พาน้องมาลงทะเบียน ความจริงผู้ใหญ่จากสำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ (พก.)ยังไม่มา แต่ท่านประธานสภาคนพิการทุกประเภทแห่งประเทศไทยมานั่งรออยู่ ท่านจึงขึ้นไปพูดคุยกับคนพิการที่อยู่ในห้องอบรม ซึ่งมีทั้คนตาบอด พิการแขนขาและผู้ปกครองบุคคล ออทิสติก ด้วย ท่านคุยอยู่ประมาณ ๑ชั่วโมงกว่าๆได้ ท่าน ผู้ใหญ่จาก พก. ก็มาถึง กล่าวเปิดงานโดยมีประธานสภาคนพิการฯเป็นคนกล่าวรายงาน พอเสร็จก็มีการแจ้งกำหนดการในวันต่อไปเพราะคงต้องเปลี่ยนกำหนดการอีกจากวันที่ ๒๑ ธันวาคม ต้องย้ายโรงแรมเพื่อไปฟังบรรยายจาก ผู้อำนวยการส่งเสริมศักยภาพและสิทธิ พก.เนื่องจากอีกโรงแรมนึงก็มีฝึกอบรมผู้ช่วยเหลือคนพิการ ก็เปลี่ยนเป็นให้ท่านเดินทางมาบรรยายวันที่ ๒๐ ธันวาคม หลังจากนั้นเราก็ทานข้าว ส่วน ศูนย์ IL ต่างๆที่เคยทำโครงการหน่วยร่วมบริการก็ต้องมาประชุมกันต่อตอน ๑ ทุ่มถึงแนวทางที่จะทำต่อไป กว่าจะเสร็จสิ้น กลับห้องนอนปาเข้าไป ๓ ทุ่ม ผมพักกับน้องที่ไปด้วย ตอนเช้าตื่น ๖ โมง ส่วนน้องเขาต้องตื่นก่อนเพราะต้องใช้เวลาพอสมควรในการเข้าห้องน้ำซึ่งไม่สะดวกนักสำหรับคนพิการเพราะต้องลงมากินข้าว ๖.๓๐ น.และเข้าห้องอบรม ๘.๐๐ น. ซึ่งส่วนใหญ่ผมจะเข้าก่อนเสมอ ผมคงไม่กล่าวภึงการอบรมแต่กว่าจะจบก็สามสี่ทุ่มจนวันที่ ๒๑ ธันวาคม ก็ตื่นเวลาเดียวกับเมื่อวานแต่วันนี้ผมได้เตรียมเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไว้แล้วพร้อมกับน้องที่มาด้วย เพราะวันนี้จะอบรมถึงเที่ยงพอทานข้าวเที่ยงก็กลับ แต่ครั้งนี้ผมลืมส่งกุญแจห้องคืนมารู้อีกที ถึงบ้านแล้ว เขาโทรศัพท์มาทวงทันที เจ้ากรรมกุญแจห้องห้อยแผ่นเหล็กหนักพอสมควร แต่ผมก็ส่งไปรษณีย์ไปให้จนได้ จบ