ศูนย์บริการนักศึกษาพิการ ธรรมศาสตร์ (รังสิต)

Disabled Student Services Center, Thammasat University (Rangsit).วันพุธที่ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๔ ทาง ไอแอล กรุงเทพฯได้นัดหมายกับกับอาจารย์ทางศูนย์บริการนักศึกษาพิการ(DSS) Disabled student Servicesในศูนย์ธรรมศาสตร์ รังสิต ว่าจะนำคนพิการไปขอข้อมูลในการศึกษาต่อ วันนั้น ผมออกจากบ้านแต่เช้าไปถึงเวลา ๙.๓๐ น.นัดทีมงานอีกคนนึง พร้อมน้องคนพิการอีกสองคน เพราะเรานัดไว้ที่เวลา ๑๐.๐๐ น.แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยได้ไปที่ไหนๆนักนอกจากโรงพยาบาลและบ้าน จึงทำให้น้องคนนึงมาสาย เราเกรงใจอาจารย์ที่ศูนย์บริการนักศึกษาพิการมาก เพราะอาจารย์มาเรียกให้เข้าไปในห้องสองครั้งแล้วแต่เราก็ขอเวลารอน้องคนพิการอีกคน จนเวลา ๑๑.๐๐ น.น้องเขาก็มาพวกเราเลยพากันเข้าไปข้างในเพื่อรับฟังข้อมูล ได้ฟังแล้ว โห อยากลดอายุไปสัก ๒๐ ปีเพราะดีพร้อมมาก สอบเข้าก็ไม่ต้องแข่งขันกับใคร แค่ทดสอบความรู้ว่ามีพื้นฐานพอไหมเท่านั้น (แต่ต้องจบชั้นม.6ก่อนนะ)หอพักก็มีให้เพียงแค่ออกค่าน้ำค่าไฟเองเดือนนึงคงไม่เกินสองพัน เรียนฟรีจน ป.ตรีมีบั้ดดีผู้ช่วยเหลือเราสามารถหาเพื่อนเองได้ด้วย เพียงแต่เมื่อได้เข้าเรียนแล้วไปเรียนสอบแข่งขันกับนักศึกษาในนั้นเท่านั้น แต่แปลก ช่วงนึงเราถามว่า มีคนพิการเคยมาดูงานบ้างไหม อ.เค้าตอบว่า ไม่เคยมีเลย มีแต่คนไม่พิการมาเป็นคณะ พอรับฟังข้อมูลเรียบร้อย เราก็คุยแลกเปลี่ยน เมื่อขอบคุณแล้วก็ขอตัวไปโรงอาหารโดยขอให้เจ้าหน้าที่ช่วยนำทางไปเพราะใหญ่มากๆ ห้องอาหารก็ใหญ่มากๆๆ พอทานอาหารเสร็จเราก็มานั่งคุยกันและวางแผนอยากไปฟิวเจอร์เพื่อฝึกทักษะให้น้องที่พิการตั้งแต่กำเนิดไปเปิดบััญชีธนาคาร รอจนถึงคิวจึงได้เปิดบัญชี เสร็จให้น้องเขากลับบ้านเองคนเดียวเพราะน้องเขามากับพ่อตลอดเลย กว่าจะส่งน้องเขากลับบ้านเสร็จก็เกือบห้าโมงเย็น จู่ๆฟ้ามืดเลย หาที่บังฝนไม่ทัน เปียกปอนเลยฝนตกรถยิ่งติด ถึงบ้านสองทุ่มแต่ก็สุขใจที่ตัวเองยังมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง