วันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๕๔ กับการเป็นอาสาสมัครแพ็กถุง สังฆาภิบาล ที่ จุฬาฯ

อีกครั้งกับการเป็นอาสาสมัครของผมกับ ๓ วัน ที่ผ่านมา ๙-๑๐-๑๑ ธันวาคม ๒๕๕๔ กับการแพ็กถุงยังชีพ สังฆาภิบาล เพื่อพระสงฆ์หลายๆจังหวัดที่น้ำท่วมทั้งหมด ๑๖,๐๐๐ ถุง ที่ศาลาพระเกี้ยว จุฬาฯ มันเป็น ๓ วันแห่งความภูมิใจของตัวผมเอง เพราะผมไปคนเดียว ไม่รู้จักใครเลย ท้าทายความสามารถมากกับคนที่พิการด้านการเคลื่อนไหวคนนึง ผมไปโดยไม่รู้เลยว่าการไปเป็นอาสาสมัครครั้งนี้จะเป็นอย่างไร รู้อย่างเดียวเราต้องเตรียมเงินไป ผมรู้แค่นั้น เอาละ ผมจะเล่าทีละวันเลยละกัน เริ่มจากวันแรกวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๕๔ ผมเปิดคอมฯ เล่นเฟสบุ้คเจอข้อความโพสว่ามีการแพ็คถุง สังฆาภิบาล ที่ ศาลาพระเกี้ยว จุฬาฯตอน ๑๐ใ๐๐ น.และมีแพ็กถุงยังชีพที่ วัดบวรฯตอน ๑๑.๐๐ น.แต่ใจผมคิดไว้ว่าจะไปที่ จุฬาฯ ก็เลยชวนเพื่อนที่เคยไปเป็นอาสาสมัคร Art For All ทางเฟสบุ้ค แต่เขาไม่ว่าง ผมก็เลยนั่งเล่นคิดไปคิดมาจนเวลา ๑๒.๐๐ น.ก็ปิดคอมฯแล้วคิดว่าไปคนเดียวละกัน ก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมเงินเตรียมยาใส่กระเป๋า แล้ววานพี่สะใภ้ให้ไปส่งที่จุฬาฯ (เพราะบ้านผมอยู่ใกล้จุฬาฯ) เวรกรรม พี่แกขับรถมอเตอร์ไซต์มาส่งหน้าป้ายรถเมล์ (เพราะแกเป็นห่วงลูกแก ๒ ขวบ) งงครับ แต่ไหนๆก็ตั้งใจมาแล้วก็เดินหน้าต่อไปให้สมกับความตั้งใจ กว่ารถเมล์จะมา ๒๐ นาที นั่งรถไป ๕ นาทีถึงจุฬาฯ ข้ามสะพานลอย เดินเข้าไปที่ศาลาะรัเกี้ยว ๑๕ นาที กว่าจะถึงบ่่่ายโมงครึ่งแล้ว เข้าไปรีบบอก "ผมมาช่วยแพ็กของครับ" เขาบอกว่าอย่างนั้นพี่ช่วยผูกถุงละกัน แล้วเขาก็จะเอาเก้าอี้ให้ผมนั่ง ผมบอก "ไม่เป็นไรคับ ผมนั่งพื้นได้" แล้วผมก็ได้เชือกสีขาวหนากว่าเส้นด้ายมาจากคนข้างๆแล้วก็มีคนเดินเอาถุงที่ใส่ของมาให้ผูก ทำไปได้สักชั่วโมงกว่าก็ครบ ๕,๐๐๐ ถุงตามที่เขากำหนดในวันแรก เสร็จจึงออกมาจากจุฬาฯ ขอเล่าถึงวิธีการแพ็กถุงหน่อย จะแบ่งอาสาเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกจะเดินรับถุงแล้วเดินเป็นวงรีโดยรับของจากฐาน ๖ ฐาน เช่น มาม่า ทิชชู ฯลฯจนเดินมาสิ้นสุดที่อาสาสมัครอีกกลุ่มที่นั่งรอรับถุงที่ใส่ของเพื่อนำมาผูกโดยผูกสามรอบเงื่อนตาย แล้วก็เดินไปรับถุงใหม่อีก ส่วนผมนั่งผูกตลอด วันแรกผ่านไป